JAK KSZTAŁTOWAĆ W DZIECKU POCZUCIE WŁASNEJ WARTOŚCI?

stylowi pl dziecko 26770516

Psychologia i nauki pedagogiczne podają wiele sposobów kształtowania u dziecka poczucia własnej wartości. Tym jednak, co dla nas, wierzących, stanowi podstawę budowania poczucia wartości zarówno w odniesieniu do siebie, jak i w powierzonych nam dzieciach, są słowa i obietnice Boże, które odnajdujemy na kartach Pisma św. Odczytujemy tam, że zostaliśmy stworzeni z miłości, na obraz i podobieństwo Boże, a w ewangelicznej przypowieści Jezus uświadamia nam, że każdy z nas otrzymał jakieś talenty.

Czytaj więcej: JAK KSZTAŁTOWAĆ W DZIECKU POCZUCIE WŁASNEJ WARTOŚCI?

DZIECKO W ŚWIECIE ZABAWEK

zabawka dla malego dziecka ruchomy obrazek 0014

Na łamach dwumiesięcznika „Któż jak Bóg”, mgr Małgorzata Więczkowska – pedagog, medioznawca oraz autorka Innowacyjnego Serwisu Internetowego Edukacja Medialna www.edukacjamedialna.pl. swój dwuczęściowy artykuł poświęciła omówieniu roli współczesnych zabawek (które tak naprawdę należałoby zapisać ujmując je w cudzysłów, bo trudno nazwać je zabawkami) i ich często negatywnemu wpływowi na psychikę i wrażliwość dzieci. Autorka przyznaje, że skoro zabawa jest podstawową czynnością dziecka, to i zabawki odgrywają w tej dziedzinie ogromną rolę. Dobrze dobrane zabawki, będą stymulować prawidłowy rozwój dziecka i staną się dla niego źródłem radości i przyjemności. Równocześnie przestrzega, by przy zakupie zabawki zwrócić uwagę na to, „jakie treści za sobą kryje oraz czego chcemy dziecko nauczyć. Za wybór zabawki zawsze odpowiedzialny jest rodzic.”

Czytaj więcej: DZIECKO W ŚWIECIE ZABAWEK

O ZALETACH CZYTANIA KSIĄŻEK SŁÓW KILKA

gif dzieci czytają

Człowiek, który nie czyta książek, nie ma żadnej przewagi nad tym, który nie potrafi czytać.” Takiego zdania jest Mark Twain, amerykański pisarz z przełomu XIX i XX w., autor bardzo popularnych książek przygodowych dla starszych dzieci i młodzieży, min. „Przygody Tomka Sawyera”, „Przygody Hucka” oraz „Książę i żebrak”.
Już w przedszkolu, zwłaszcza w starszych grupach rodzice oczekują, że ich dziecko rozpocznie naukę czytania i widać, że im bardzo na tym zależy. Rodzi się więc pytanie: w jakim celu? Czy ma to być tylko sztuka dla sztuki, umiejętność, dla umiejętności, a może pomoc, by dziecku łatwiej było w szkole, no bo przecież czeka je wbrew pozorom, intensywna nauka. Wszystko to ważne, ale nie zapominajmy, że czytanie może być dla dziecka wspaniałą przygodą, wnoszącą w jego rozwój, poza czystą przyjemnością bardzo dużo korzyści psychiczno – intelektualnych i duchowych.

Czytaj więcej: O ZALETACH CZYTANIA KSIĄŻEK SŁÓW KILKA

Lista zasad, o których należy pamiętać w postępowaniu z dzieckiem

stylowi pl inne 31643574

1. Wiek dziecka nie może być usprawiedliwieniem jego złego zachowania. Małe dzieci uczą się właściwego zachowania poprzez doświadczenie, a nie tylko przez to, co słyszą. Dlatego bez względu na wiek testują ustalone przez dorosłych granice, próbując w ten sposób dowiedzieć się, jakimi prawami rządzi się otaczająca rzeczywistość.

Czytaj więcej: Lista zasad, o których należy pamiętać  w postępowaniu z dzieckiem

INTEGRACJA SENSORYCZNA U DZIECI

Integracja sensoryczna u dzieci. Co to takiego?

integracja sensoryczna

Człowiek otoczony jest przez ogrom napływających z każdej strony bodźców. Codziennie widzi i dotyka niezliczoną ilość przedmiotów. Przedmiotów które mają różny kształt, kolor, fakturę. Czuje intensywne zapachy, słyszy dźwięki: muzykę, szepty, odgłosy zwierząt i maszyn, smakuje potrawy. Czuje swoje ciało i kieruje nim. Wszystkie te czynności wymagają zaangażowania ze strony układu sensorycznego (człowiek odbiera świat za pomocą zmysłów). Obok zmysłów dotyku, wzroku, węchu, smaku i słuchu, posiadamy jeszcze dwa- przedsionkowy i proprioceptywny.

Czytaj więcej: INTEGRACJA SENSORYCZNA U DZIECI 

POGAŃSKI DZIECIAK W CHRZEŚCIJAŃSKIM DOMU

kjb 2019 cierpienie aniolow
Mały człowiek usłyszał od dorosłych, że ma bujną wyobraźnię. Ale on nie wie jeszcze, co to takiego. Jest przecież taki mały, a świat wokół tak wielki, że trudno go zmieścić w nawet najszerzej otwarte zaciekawione oczy, bo tyle w nim dziwów, tajemnic, niespodzianek. Zdumienie i zachwyt tym wszystkim, otwierają nie tylko jego oczy, ale i usta wołające co i raz: Patrz, mamo! Zobacz, tato!. Bo on chce im pokazać: żuka chodzącego tyłem, liść z tajemniczym znakiem, płaczącą pajęczynę, chichoczący strumyk, niebo w kałuży... Ale mama i tato nie bardzo chcą przypatrywać się tym dziwom. Mają oczy podobne do zgaszonych latarek, patrzące gdzieś daleko, jakby ich tu nie było. Kiedy wieczorem mały człowiek zamyka wreszcie oczy, to pod powiekami ogląda wszystko jeszcze raz, jakby na scenie swojego ukrytego teatru, gdzie występują ludzie, zwierzęta, a nawet przedmioty i zabawki. Tam, za kurtyną powiek, można zobaczyć nawet to, co niewidzialne dla dorosłych. Tam Anioł wędruje z psem i ze skrzydłami ukrytymi w plecaku...

Czytaj więcej: POGAŃSKI DZIECIAK W CHRZEŚCIJAŃSKIM DOMU

KTO TU RZĄDZI?

z10693766Q

Coraz częściej już w wieku przedszkolnym słyszymy, że dziecko np. nie chciało dziś przyjść do przedszkola, lub wcześniej nie chciało uczęszczać na jakieś zajęcia dodatkowe, ale teraz już chce, jeżeli nie chce czegoś robić, to niech nie robi itp. Czasem odnosi się wrażenie, że ten maluch sięgnął po szczyty władzy i zarządza domem, rodziną, a w dalszej kolejności próbuje to robić wśród rówieśników w grupie przedszkolnej (i tu zaczynają się tzw. schody, bo oto obok pojawił się podobny samozwańczy władca, który nie da sobie w kaszę nadmuchać), co rodzi konflikty i poczucie krzywdy. Tymczasem trzeba uznać i zaakceptować, że pozycja dziecka w świecie dorosłych jest pozycją zależności. Rodzina ma charakter hierarchiczny i z całą pewnością dziecko nie powinno znaleźć się na szczycie władzy. To osoba dorosła zajmując naczelne miejsce zapewnia dziecku poczucie bezpieczeństwa, a także środki konieczne do życia i rozwoju. Ona też sprawuje kontrolę i w oczach dziecka staje się niekłamanym autorytetem, „specjalistą od wszystkiego”, przez co też budzi podziw u swojego dziecka i naturalne poczucie zależności. Rodzic, dorosły jest w jego oczach siłaczem, obrońcą, którego słucha nie tylko samo dziecko, ale i czują respekt ci wszyscy, którzy chcieliby mu zagrozić. Staje się wiec wzorem, który dziecko w sposób zupełnie naturalny chce naśladować. Co więcej, jest gotowe być mu posłusznym przez wzgląd na podziw, sympatię i zależność.

Czytaj więcej: KTO TU RZĄDZI?

ZABAWA JAKO PODSTAWOWA FORMA AKTYWNOŚCI DZIECKA

 

 W przedszkolu1 1

Zabawa odgrywa niezwykle ważną rolę w życiu i ogólnym rozwoju dziecka. Jest ona sposobem gromadzenia doświadczeń, uczenia się, ćwiczenia. Dziecko w zabawie poznaje właściwości różnych przedmiotów i utrwala wiedzę o życiu ludzi i świecie, rozwija wszystkie funkcje umysłowe. Z wiekiem zabawa staje się działalnością, którą dziecko już w pewien sposób planuje i w której realizuje swoje zamierzenia.

Czytaj więcej: ZABAWA JAKO PODSTAWOWA FORMA AKTYWNOŚCI DZIECKA

Copyright © 2024. Niepubliczne Przedszkole Parafialne im. św. Michała Archanioła  Rights Reserved.